Rozumiem intencję tego obrazka (autorem jest serbski artysta-satyryk Jugoslav Vlahović), choć kompletnie się z nim nie zgadzam. Nawet, jeśli czasem wydaje nam się, że jest w tym nieco prawdy (im więcej myślisz, tym więcej problemów generujesz i bardziej zatroskaną osobą jesteś), to takie podejście prowadzi do absurdalnych wniosków.
Żeby być szczęśliwym, musisz:
- albo być dzieckiem, które jeszcze niewiele rozumie, więc biega beztrosko za balonikiem
- albo mieć bardzo bardzo niski poziom inteligencji, tak aby z abstrakcyjnych szczegółów tego świata nie zdawać sobie sprawy
- być pijanym, naćpanym lub w inny sposób odurzonym – łatwo dostępny, dlatego popularny sposób „radzenia sobie” (wada – krótkotrwałe efekty i dotkliwe skutki)
Jest jeszcze jeden sposób, który pozwala być szczęśliwym bez konieczności odcinania się od myślenia, a wręcz poprzez nie właśnie – filozofia życia. Umiejętność tłumaczenia niewytłumaczalnych rzeczy. Opieranie sensu na obranym podejściu (może być to wiara, ale może być również Twój własny system wartości, po prostu Twoja wizja życia). Punkt odniesienia.
Keep smiling ;)
