Nie wrócicie do siebie. Koniec z nostalgią, rozpamiętywaniem przeszłości i rozmyślaniem, że może jednak będziecie jeszcze razem. Koniec. Na szczęście wszystko ma swój koniec.
Doskonale wiem, że wielu dziewczynom niezwykle trudno jest wyrzucić pamiątki po byłym partnerze. Rozstały się z nim, ale nie potrafią rozstać się ze wspomnieniami. Zwłaszcza jeśli związek zakończył się nie z ich inicjatywy. Ale spokojnie, na wszystko są sposoby.
Zauważyłam, że są chyba tylko dwie sytuacje (u niektórych może co najmniej dwie), które powodują, że w jednej chwili jestem w stanie pożegnać się z przeszłością. A przyznam się, że nie należę do osób, które palą za sobą mosty. I nie należę do osób, które po rozstaniu, natychmiast pozbywają się wszystkich przedmiotów, kojarzących się z byłym partnerem. Szkoda. Naprawdę szkoda, bo to niezwykle oczyszczające. No ale cóż, gdzieś wewnętrznie chyba po prostu boję się sytuacji definitywnych, nieodwracalnych i staram się ich unikać. Dlatego prawdopodobnie nigdy nie zrobię sobie tatuażu, a po rozstaniu pięćset razy przemyślę sytuację, zanim wykonam jakiś zdecydowany ruch, np. wykasuję wszystkie wspólne zdjęcia.
- Jednak nadchodzi taki dzień, kiedy wszelkie „pamiątki” i ślady przeszłości znikają. Szybko i bezboleśnie. W sposób spontaniczny, mało emocjonalny i słabo przemyślany – remont albo przeprowadzka.
- Gdyby nie okoliczności zewnętrzne, zrobiłabym to jeszcze trochę później. Pewnie mając już dzieci. Wolałabym uniknąć sytuacji, kiedy córeczka czy synek pytają mnie – Mamo, a z kim całujesz się na tym zdjęciu? Na które to pytanie musiałabym odpowiedzieć – Nie z Twoim tatą :).
A tak zupełnie poważnie – podczas remontu wyniosłam cztery 160-litrowe wory śmieci. Aż żałuję, że ich nie uwieczniłam, żeby Wam pokazać. Nie wiem, gdzie ja to wcześniej pomieściłam.
I teraz pomyślcie tylko, jak bardzo trzeba posprzątać w swojej głowie, aby zrobić miejsce na nowy związek, skoro z szafami schodzi tak długo. Ale warto. Albo nawet trzeba.
Pół kontenera przeszłości. I ogrom wolnej przestrzeni. Na nowe życie.
